Mobilizacja komórek ze szpiku kostnego do krwi przy użyciu rekombinowanego czynnika G-CSF jest najczęściej stosowaną terapią do leczenia neutropenii oraz pozyskiwania hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC) do przeszczepiania. Zaobserwowaliśmy, że protoporfiryna IX kobaltu (CoPP) zwiększa ekspresję endogennego G-CSF i indukuje mobilizację komórek ze szpiku kostnego do krwi u myszy. Pozostaje jednak pytanie, czy CoPP mogłaby zostać użyta w celach terapeutycznych oraz czy mogłaby działać lepiej niż rekombinowany czynnik G-CSF. Długoterminowym celem naszych badań jest opracowanie nowej strategii terapeutycznej mobilizacji komórek do krwi. W związku z tym projekt ma na celu charakteryzację fenotypu i klinicznie istotnych właściwości funkcjonalnych komórek zmobilizowanych przez CoPP i porównanie ich z komórkami mobilizowanymi przez rekombinowany G-CSF. Postawiliśmy hipotezę, że CoPP indukuje wiele czynników mobilizujących, prowadząc do większej mobilizacji HSC i dojrzałych granulocytów w porównaniu z samym G-CSF. W ramach celu 1 zoptymalizujemy dawkę i długość terapii za pomocą CoPP. W ramach celu 2 będziemy inkubować granulocyty izolowane od myszy traktowanych CoPP lub G-CSF
z wybranymi patogenami i oceniać efektywność eliminacji potogenów . W ramach celu 3 będziemy porównywać skuteczność homingu komórek HSC mobilizowanych za pomocą CoPP oraz G-CSF. Ukończenie tego projektu zapewni krytyczną przedkliniczną walidację CoPP jako potencjalnego środka do mobilizacji komórek ze szpiku kostnego w leczeniu zaburzeń hematologicznych, takich jak neutropenia lub białaczka.